DITOS Y REFRANES

 

Que la cultura popular trasmitida a lo largo de los años por nuestros antecesores, siga alimentando nuestra ilusión y llegando a todos nosotros.

Unos cuantos ditos más de toda esa sabiduría popular del ñueso pueblín:

  

-Una vaca sola nun ara, pero dous bien ouñidas llevan bien l’aráu.

-Nin casa sin vinu, nin pota sin toucinu.

-El qu'anda a migayas nun se farta.

-Al pobre nun hay migaya que ye sobre.

-Cagá bien y mixá claro, yía siñal d'está sanu.

-Mueit'augua y pouco pan, al cuerpu afogarán.

-El sol que sal debaxo la ñubrina, saca la vaca debaxo la mullida.

-Buena yía la ñieve que al sou tiempu vien.

-Chuvia cun ñubrina yía mala vecina.

-La mala muyer, badallu sueltu.

-Tien tanta culpa'l que mata cumo'l qu'esfuella.

-Según yía'l burru así yía l'albarda.

-El burru que más trabaya más rota tien l'albarda.

-Lo trabaya'l brazu y lo come'l papu.

-Las ganas de casase nun tienen ojos.

-El que nun yía hunráu mejor nun ser tratáu.

-Pon un ojo nu caldu y outru nas tajadas.

-La pita que mueitu cacarieya poucu pon.

-El piornu más baxu fa más difícil el pasu.

-Nu mes muertu nun plantes el güertu.

-Se quieres tené buen güertu plántalo nu mes muertu.

-Arriba rapaz, que la barba ya te ñaz.

-Por onde foi l'asa vai el caldeiru.

-El que cuyíu l'asa que cueya'l caldeiru.

-Cabra coxa nun quier sestiá.

-Cuandu vayas de caminu, nun fales mal del vecinu.

-Primeiru de falá has cansate d'escueitá.

-A la vaca vieja llevántaye la reya.

-El home paxareiru nun tien payeiru.

-La piñeira ñueva bien cierne.

-El que arrienda'l culu nun caga cuando quier.

-Despuéis qu'el carru vulcáu, todos son buenos caminos.   

-Al carallu cansáu, cambiaye de furáu.

-Amor de monja y peidu de flaire, todu yía aire. 

-Nin preñada nin vacía, nun te sientes en piedra fría.

-Todos los días caldu, remarguieya la berza.

-Cuartu menguante, cuernos pal poniente; cuarto creciente, cuernos pal ñaciente.

Un saludo.

Emiliano