Que la cultura popular trasmitida a lo largo de los años por nuestros antecesores, siga alimentando nuestra ilusión y llegando a todos nosotros.
Unos cuantos ditos más de toda esa sabiduría popular del ñueso pueblín:
-Una vaca sola nun ara, pero dous bien ouñidas llevan bien l’aráu.
-Nin casa sin vinu, nin pota sin toucinu.
-El qu'anda a migayas nun se farta.
-Al pobre nun hay migaya que ye sobre.
-Cagá bien y mixá claro, yía siñal d'está sanu.
-Mueit'augua y pouco pan, al cuerpu afogarán.
-El sol que sal debaxo la ñubrina, saca la vaca debaxo la mullida.
-Buena yía la ñieve que al sou tiempu vien.
-Chuvia cun ñubrina yía mala vecina.
-La mala muyer, badallu sueltu.
-Tien tanta culpa'l que mata cumo'l qu'esfuella.
-Según yía'l burru así yía l'albarda.
-El burru que más trabaya más rota tien l'albarda.
-Lo trabaya'l brazu y lo come'l papu.
-Las ganas de casase nun tienen ojos.
-El que nun yía hunráu mejor nun ser tratáu.
-Pon un ojo nu caldu y outru nas tajadas.
-La pita que mueitu cacarieya poucu pon.
-El piornu más baxu fa más difícil el pasu.
-Nu mes muertu nun plantes el güertu.
-Se quieres tené buen güertu plántalo nu mes muertu.
-Arriba rapaz, que la barba ya te ñaz.
-Por onde foi l'asa vai el caldeiru.
-El que cuyíu l'asa que cueya'l caldeiru.
-Cabra coxa nun quier sestiá.
-Cuandu vayas de caminu, nun fales mal del vecinu.
-Primeiru de falá has cansate d'escueitá.
-A la vaca vieja llevántaye la reya.
-El home paxareiru nun tien payeiru.
-La piñeira ñueva bien cierne.
-El que arrienda'l culu nun caga cuando quier.
-Despuéis qu'el carru vulcáu, todos son buenos caminos.
-Al carallu cansáu, cambiaye de furáu.
-Amor de monja y peidu de flaire, todu yía aire.
-Nin preñada nin vacía, nun te sientes en piedra fría.
-Todos los días caldu, remarguieya la berza.
-Cuartu menguante, cuernos pal poniente; cuarto creciente, cuernos pal ñaciente.
Un saludo.
Emiliano
